Category ---------- Raw Material
Botany Term ------ Piper nigrum Linn
Species Family ---- Piperaceae
ျမန္မာ့ကမ္း႐ိုးတန္း ၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ ရခိုင္ႏွင့္ တနသၤာရီ ကမ္း႐ိုးတန္းတို႕တြင္ စိုက္ပ်ိဳးေပါက္ေရာက္သည္။ အပူခ်ိန္ ၅၀ ံ မွ ၁၀၀ ံ ဖာရင္ဟိုက္အတြင္း႐ွိျပီး မိုးေရခ်ိန္ ၆၀ လက္မ ရြာသြန္းေသာ ေဒသမ်ား၌ ျဖစ္ထြန္းသည္။ စိုက္ပ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။
သဲႏုန္းေျမ ၊ ႏုန္းတင္ေျမႏု၊ ဂ၀ံေျမ၊ ေျမနီ၊ သဲ၀န္းေတာင္ေစာင္း ေတာင္ကုန္းတို႕တြင္ ေကာင္းစြာျဖစ္ထြန္းသည္။ေျမခ်ဥ္ကုိ ပုိ၍ ႏွစ္ျခိဳက္သည္။ ေျမတြင္အစိုဓာတ္ ေကာင္းစြာ႐ွိ၍ ေရအလြန္မ၀ပ္ေသာ ေျမမ်ိဳးျဖစ္သင့္သည္။
အပင္ႀကီးမ်ိဳးမ်ားႏွင့္တြဲ၍ စိုက္ႏိုင္သည္။သီးျခားစုိက္ပါကပင္စည္ကုပ္တြယ္ႏုိင္ရန္အတြက္ ခိုင္မာေသာ တိုင္မ်ားစိုက္ရမည္။ အရိပ္ပင္/တြယ္ပင္မ်ား၏ ေျခရင္း၌ ၁ ၁/၂ ေပ ႐ွည္ေသာ အညြန္႕ ၂ ညြန္႕ ၃ ညြန္႕ကို ေတာ္သလင္း၊သီတင္းကၽြတ္လေလာက္တြင္ တိုက္႐ိုက္ခ်၍ စိုက္ႏိုင္သည္။ သို႕မဟုတ္ အညြန္႕တိုတို ကို သီးျခားစုိက္ပိ်ဳး၍ အျမင့္ ၁ ၁/၂ ေပ ခန္႕႐ွိေသာအခါတြင္ စိုက္ႏုိင္သည္။ တိုင္ထူစိုက္ပါက တစ္တိုင္ႏွင့္ တစ္တိုင္ ၅-၇ ေပ အကြာထားသင့္သည္။
ေပါင္းျမက္ကင္းစင္ျပီး ေျမတြင္ေရအစိုဓာတ္ အျမဲ႐ွိေနရမည္။ အပင္ႏြယ္တက္ရာတြင္ လိုအပ္သလို စိတ္ႀကိဳက္ျပဳျပင္ေပးသင့္သည္။ ၂ ႏွစ္သားအပင္အားတိုင္ေျခရင္းတြင္ ေခြထားျခင္းျဖင့္ အပင္မ်ားထပ္ပြားေစျပီး တိုင္လံုးျပည့္ ထပ္မံေပါက္တက္လာေသာ အပင္မ်ား၏ အညြန္႕မ်ားကို ျဖတ္ေတာက္ေပးျခင္းျဖင့္ အကိုင္းအခက္မ်ား ပိုမိုေ၀ဆာျပီး အသီးဆြတ္ လြယ္ကူ၍ သီးထြက္ပိုမို မ်ားျပားေစသည္။
ပင္သက္ ၃-၄ ႏွစ္တြင္ စသီးေသာ္လည္း ၆-၇ ႏွစ္ အ႐ြယ္ေရာက္မွသာ သီးထြက္ေကာင္းသည္။ အသီးကို တစ္ႏွစ္လွ်င္တစ္ႀကိမ္(တေပါင္းလမွ ကဆုန္လ) တြင္ ဆြတ္ေပးရသည္။ အသီးမ်ားအနီေရာင္စျပလွ်င္ မွည့္ရင့္ျပီးျဖစ္၍ ဆြတ္ခူးႏိုင္သည္။ ဆြတ္ခူးျပီး ေကာင္းစြာေျခာက္ေသြ႕ေအာင္ ေနလွန္းေပးရမည္
ဆြတ္ခူးျပီး အခိုင္မ်ားကို ေနတြင္အေျခာက္လွန္း၍ ေသြ႕ေျခာက္ေသာအခါ အညွာႏွင့္အမႈိက္သ႐ိုက္မ်ားကို ျပာထုတ္ျပီးသန္႕စင္လိုက္ပါက အနက္ေရာင္ င႐ုတ္ေကာင္းေစ့မ်ားကုိ ရသည္။ Appearance : အပင္- ႏွစ္႐ွည္ခံ ႏြယ္ပင္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ အဖိုပင္ အမပင္ႏွင့္ အဖိုအမ ၂ မ်ိဳးပါေသာ အပင္ဟူ၍ ႐ွိသည္။ ပင္စည္ ေျပာင္ေခ်ာ ေနျပီး အဆစ္ေနရာမ်ားမွ ၾကားျမစ္မ်ားထြက္သည္။
•အ႐ြက္
႐ြက္လႊဲထြက္သည္။ ကြမ္း႐ြက္ႏွင့္ ဆင္သည္။ ႐ြက္ထိပ္ခၽြန္၍ ႐ြက္ရင္း၀ုိင္း သို႕မဟုတ္ ႏွလံုးပံု႐ွိသည္။ မ်က္ႏွာျပင္ေျပာင္ေခ်ာ၍ ႐ြက္ေၾကာ၅ ခုမွ ၉ ခုထိပါ႐ွိသည္။႐ြက္နားညီ၍ ႐ြက္ျပားထူျပီး မာ၏။
•အပြင့္
ေအာက္သို႕ ငိုက္က်ေနေသာ ေၾကာင္ျမီးပံုသဏၭာန္ ပန္းခိုင္တြင္ ပြင့္ညွာမဲ့ ပန္းပြင့္ေလးမ်ား မ်ားျပားစြာပါ႐ွိသည္။ပန္းခိုင္ ၂ လက္မမွ ၅ လက္မထိ ႐ွည္သည္။ အဖိုပန္းခိုင္ႏွင့္ အမပန္းခိုင္ဟူ၍ ႐ွိ၏။
•အသီး
အစိမ္းရင့္ေရာင္႐ွိ၍ ခြံေပ်ာ့ တစ္ေစ့သီးျဖစ္သည္။ အသားထူသည္။ရင့္မွည့္လာပါက လိေမၼာ္ေရာင္မွ အနီေရာင္သို႕ ေျပာင္းသြားသည္။တစ္ခိုင္လွ်င္ အသီး ၂၀ မွ ၈၀ ထိပါ႐ွိသည္။
•အေစ့
ေျခာက္ေသြ႕က အေစ့ခြံသည္ အနက္ေရာင္႐ွိျပီး ျပင္း၍ စူး႐ွေသာအနံ႕႐ွိသည္။
►အသံုးဝင္ပံု
အေစ့
•အာနိသင္
ျမန္မာေဆးက်မ္းမ်ားအလို အရ စပ္၏ ၊ ပူ၏ ၊ ၀မ္းမီးကုိ ေတာက္ေစ၏ ။ သည္းေျခကုိျဖစ္ေစ၏။ ႏႈတ္ကုိျမိန္ေစ၏ ေလသလိပ္ကုိ ေၾကေစ၏ ေသြးကုိႀကြေစ၏ ။ ႏို႕ရည္ကုိ ထြက္ေစ၏။
►အေစ့အသံုးျပဳပံု
၁။င႐ုတ္ေကာင္းေစ့ကုိ အမႈန္႕ျပဳျပီး ပ်ားရည္ႏွင့္ ေရာ၍ လ်က္ပါက ေခ်ာင္းဆိုးေရာဂါ၊ ပန္းနာရင္က်ပ္ ေရာဂါမ်ားကုိ ေပ်ာက္ကင္း၏။မိခင္မ်ား ႏို႕ထြက္၏။
၂။င႐ုတ္ေကာင္းေစ့ကို ႐ွိန္းခို ၊ ဘိန္းတို႕ႏွင့္ေရာ၍ အမႈန္႕ျပဳျပီး စားပါကအဆက္မျပတ္သြားေသာ ၀မ္းပ်က္ေရာဂါ ေပ်ာက္၏။
၃။င႐ုတ္ေကာင္းကို ဒိန္ရည္ႏွင့္ေသြး၍ အနည္းငယ္မွ် မ်က္စဥ္းခတ္ေပးေသာ္ ၾကက္မ်က္သင့္နာ ေပ်ာက္ကင္း၏။ အမႈန္႕ျပဳ၍ ဒိန္ရည္ ၊ ႀကံသကာႏွင့္ ေရာ၍စားပါက ႏွာေခါင္း ေသြးလွ်ံျခင္း ေသြးယိုစီးျခင္းႏွင့္ ႏွာေစးျခင္း ေပ်ာက္၏။
၄။င႐ုတ္ေကာင္းကုိ မီးကင္ျပီး အခိုးအေငြ႕မ်ား ႐ွဴေပးျခင္းျဖင့္ ႀကိဳ႕ထုိးေရာဂါေပ်ာက္ကင္း၏။
၅။င႐ုတ္ေကာင္းေစ့ႏွင့္ အညာခရာေစ့ ၂ မ်ိဳးကို အသင့္အတင့္ ေရာ၍ အမႈန္႕ျပဳျပီး စားသံုးပါက ေခြး႐ူးဆိပ္ ေျပေစသည္။
၆။င႐ုတ္ေကာင္းစားျခင္းျဖင့္ အစာေၾကျခင္း ၊ ေလေၾကျခင္း၊ ဆီးေကာင္းျခင္း၊၀မ္းေဖာ၀မ္းေရာင္ ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ လိပ္ေခါင္းေရာဂါတို႕ကုိ ေပ်ာက္ကင္းေစသည္။
၇။င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႕ကို ႏြယ္ခ်ိဳၽႏွင့္ ေရာလ်က္ေပးပါက ေလထိုးေလေအာင့္ေရာဂါ၊ ႏွလံုးတုန္ ရင္ခုန္ေရာဂါ ေပ်ာက္၏။
ျမန္မာ႔ေဆးဖက္ဝင္အပင္မ်ား
No comments:
Post a Comment